Ενι ξέρω αν εν σύμπτωση αλλά τωρά που άρκεψε τζιαι κάμνει βαρβάτες κρυάδες άρκεψα τζιαι εγώ να νιώθω σαννα τζιαι παγώνω σιγά σιγά. Οπως όταν κάποιος που παθαίνει υποθερμία στην αρχή εν νιώθει τα δάκτυλα του τζιαι μετά σιγά σιγά το μούθκιασμα προχωρά πιο πάνω, έτσι τζιαι εγώ νομίζω ότι έχασα την αίσθηση σε κάποια κομμάθκια της ψυσιής μου. Δηλαδή θωρώ τα ότι εν τζιαμέ ακόμα αλλά όταν στέλλω σήμα εν υπάρχει ανταπόκριση. Νάκκο φοητσιάρικο τούτο. Επιστρέφοντας πάλαι στην υποθερμία, εν θέλω να φτάσω στο σημείο να θωρώ τα δάκτυλα μου κομμένα αλλά να μεν νιώθω τίποτε που την κρυάδα τζιαι να τα περιεργάζομαι σαν τα κοχύλια στην άμμο της παραλίας.
—
Τζιαι τούτοι οι Χειμώνες στη Κύπρο του 21ου αιώνα εν ανελέητοι. Ηλιος τη μέρα τζιαι πάγος τη νύχτα. Οι πέτρες άμαν τες βράσεις τζιαι κρυώσεις τες πολλές φορές τσακρούν τζιαι σπάζουν. Οι αθρώποι εν πιο σκληροί που τις πέτρες;
—
Συνεχίζω τζιαι θκιαβάζω το Dubliners τζιαι συνεχίζει να με ρουφά όπως την δίνη. Μπορεί να κάμνω λάθος αλλά υποψιάζομαι ότι τούτο εν ένα βιβλίο που ο κάθε άνθρωπος στο κόσμο ούλλο μπορεί να θκιαβάσει τζιαι να έβρει τουλάχιστον έναν χαρακτήρα που να του θυμίζει τον εαυτό του είτε τωρά είτε στο παρελθόν. Εν σαννα τζιαι εν κατάλογος με ούλλα τα emotional states του homo sapiens urbanis, ούλλα τα μοντέλα μέσα σε context για να μπορεί κάποιος να δει τι πάει με τί. Ε τελικά ο Joyce ενεν overrated.
—
Θωρώ τωρά τελευταία γνωστά μου ζευγάρια τζιαι πιάννω τον εαυτό μου να αναρωθκιέται πόσο συμβιβασμό έκαμε ο καθένας τους για να εν μαζί. Εν εμφανές ότι ούλλοι εκάμαν συμβιβασμό, we are not talking about couples made in heaven here. Προσπαθώ να καταλάβω, ποιός έκαμεν πολλύν, ποιος έκαμεν λλίον; Εν ευτυχισμένοι; Τζιαι αν ναι πόσο συχνά εν ευτυχισμένοι; Στιγμές; Ωρες; Μέρες; Ε στο τέλος προσπαθώ τζιαι εγώ να φκάλω συμπέρασμα για λλόου μου: Πόσο πολλά να συμβιβαστώ; Τζιαι πόσο συχνά πρέπει να θέλω να είμαι ευτυχισμένος;
—
Το blog νομίζω εν προέκταση του blogger. Ενεν κάτι για να το εκθέσεις ούτε κάτι για να γίνεις διάσημος. Η μάλλον έτσι έπρεπε να είναι. Μπορεί στο παρελθόν να έλεεα άλλα πράματα αλλά τωρά είμαι σίουρος ότι τζιαι 100 000 άτομα να με θκιαβάζαν, πάλι καμιάν υποχρέωση εν θα ένιωθα απέναντι τους. Οταν πάεις περίπατο στη πόλη εξάλλου τζιαι θωρούν σε τόσοι τζιαι τόσοι εν νιώθεις υποχρέωση. Ετυχε τζιαι είδαν σε ενώ εσύ έκαμνες κάτι για τον εαυτό σου. Γιατί το blog ναν εξαίρεση; Τούτη εν η διαφορά μεταξύ του αρθρογράφου/συγγραφέα τζιαι του blogger. Τζιαι εν κάτι που ενεν τόσο καθαρό όσο θα έπρεπε.
—
Ηταν να έγραφα μόνο το πρώτο κομμάτι για την υποθερμία αλλά ήρταν τζιαι τα άλλα σιωνωτά.That’s why I like to blog.
Nightfall 